Korekta rozprawy doktorskiej – zakres usługi i cennik

Ogólnie o usłudze

Wydawnictwo świadczy usługę profesjonalnej redakcji oraz korekty dysertacji doktorskich z różnych dziedzin nauki i dyscyplin naukowych oraz artystycznych. Nie oddzielamy redakcji od korekty, wychodząc z założenia, że granica między tymi dwoma czynnościami jest płynna. Korektor pracuje na materiale dostarczonym przez Autora i nie dopisuje tekstu, z wyjątkiem uzupełnienia go o elementy stanowiące przedmiot zlecenia, ale możliwe do zredagowania na podstawie udostępnionej treści, takie jak: wykaz skrótów, indeksy, zestawienie bibliograficzne na podstawie istniejących przypisów, zmiana stylu przypisów (np. z formatu przypisów dolnych na styl Chicago), poprawa szyku wyrazów (ich układu w zdaniu).

Zakres materiału przekazywanego do redakcji i korekty

Preferujemy udostępnienie do redakcji i korekty całej rozprawy doktorskiej (w jednym pliku – dokumencie Word) po ukończeniu prac redakcyjnych przez Autora. Wynika to np. z faktu, że przypisy dolne (jeżeli takie zastosowano) zostaną prawidłowo sprawdzone (i skrócone), a powtórzenia skutecznie wyeliminowane, jedynie w sytuacji dostępu do tekstu całej rozprawy doktorskiej. Jeżeli w ramach jednego zlecenia zostanie udostępniony jeden rozdział, w razie zlecenia redakcji i korekty kolejnego rozdziału po upływie jakiegoś czasu (np. miesiąca), drugie zlecenie będzie traktowane jako kolejne, a korektor nie ma obowiązku pracy na dwóch plikach (rozdziale pierwszym – skorygowanym uprzednio i rozdziale drugim – korygowanym aktualnie). W tej sytuacji każde zlecenie jest traktowane jako odrębne.

Nie zawsze jednak przekazanie w tym samym czasie całej rozprawy doktorskiej do weryfikacji jest możliwe. W związku z tym do redakcji i korekty należy przesłać co najmniej ukończony rozdział, rozpoczynając – najlepiej – od rozdziału pierwszego.

Zakres redakcji i korekty

W ramach usługi redakcji i korekty sprawdzeniu podlega cały tekst rozprawy (o ile na taki wariant korekty się zdecydowano), począwszy od strony tytułowej, poprzez korpus rozprawy (treść zasadniczą), aż po ewentualne załączniki. Skorygowane zostaną:

  • Strona tytułowa (błędy w tym zakresie pojawiają się w głównej mierze w zapisie stopni i tytułów naukowych promotora głównego i promotora pomocniczego).
  • Spis treści (wstawienie / korekta istniejącego spisu treści / uaktualnienie).
  • Dedykacja i podziękowania – nie są to elementy obligatoryjne, ale bardzo często w rozprawach doktorskich obecne. Zwykle są zredagowane w sposób zbyt swobodny, bez związku z pracą naukową, i wymagają zmian.
  • Wykaz skrótów (wstawienie / korekta istniejącego wykazu / uaktualnienie).
  • Wstęp / Wprowadzenie – korekta językowa i merytoryczna, w tym sprawdzenie, czy wstęp zawiera wszystkie wymagane elementy, których brak może przyczynić się do uwag krytycznych w recenzji naukowej, i czy koresponduje on z zakończeniem. Kwestie budzące wątpliwości oznaczane są w komentarzach na marginesie, a Autor rozprawy sam podejmuje decyzję, czy sugerowana zmiana ma uzasadnienie.
  • Rozdziały – korekta językowa i merytoryczna. Kwestie niejasne oznaczane są natomiast w komentarzach na marginesie (np. myśli niedokończone, nielogiczne zdania, brak odnośników bibliograficznych tam, gdzie jest to wskazane i oczekiwane).
  • Przypisy – korekta językowa, wprowadzenie odpowiednich skrótów do opisów publikacji cytowanych kolejny raz, ujednolicenie zapisu; w modelu z tzw. opcją sprawdzenia szczegółowego również weryfikacja poprawności zapisu, polegająca na ocenie, czy opis bibliograficzny danej pozycji jest poprawny (typowe błędy to np. nieprawidłowe nazwisko, brak części tytułu lub tytuł przeinaczony, brak zastosowania wielkiej litery tam, gdzie jest to wskazane i in.). Istnieje możliwość zmiany sposobu zapisu przypisów np. z tzw. dolnych na styl Chicago bądź inny.
  • Elementy graficzne – zawierające tekst, w tym ich tytuły i źródła. Sprawdzeniu podlegają elementy graficzne (np. rysunki, schematy, ryciny) edytowalne i nieedytowalne. Jeżeli element jest nieedytowalny, a na rysunku ujawniono błędy, informacja na ten temat zostaje zawarta w komentarzu na marginesie. Korektor weryfikuje również, czy w tekście głównym Autor poprawnie odwołał się do wszystkich elementów graficznych.
  • Zakończenie / Podsumowanie – korekta językowa i merytoryczna, w tym sprawdzenie, czy zakończenie zawiera wszystkie wymagane elementy, których brak może przyczynić się do uwag krytycznych w recenzji naukowej, i czy koresponduje ono ze wstępem. Kwestie budzące wątpliwości oznaczane są ponadto w komentarzach na marginesie, a Autor rozprawy sam podejmuje decyzję, czy sugerowana zmiana ma uzasadnienie.
  • Bibliografia (wstawienie / korekta istniejącego zestawienia bibliograficznego na podstawie skorygowanych przypisów / uaktualnienie). Bibliografię najlepiej wykonać po korekcie całej pracy (przede wszystkim przypisów – w głównej mierze dolnych, na podstawie których tworzy się zestawienie bibliograficzne). Jeżeli skala poprawek wprowadzonych w przypisach będzie znaczna, to korektor – mimo istniejącej już w pracy bibliografii – wstawi ją na nowo, na podstawie poprawionych przypisów.
  • Załączniki (np. kwestionariusz ankiety czy wywiadu) – niewiele osób przed przeprowadzeniem badań pilotażowych czy właściwych decyduje się na przekazanie do korekty narzędzia badawczego (np. w postaci kwestionariusza wywiadu czy ankiety). Zawiera ono nierzadko błędy, które wymagają korekty. Wiąże się to z koniecznością wprowadzenia zmian również w tekście głównym (np. w tabelach prezentujących odpowiedzi na dane pytanie). Co do zasady treść narzędzia badawczego po przeprowadzeniu badania nie powinna być zmieniana, stąd warto zadbać o to, aby było ono poprawne językowo przed przeprowadzeniem badania.
  • Spisy elementów graficznych, takich jak: rysunki, schematy, ryciny, mapy i in. (wstawienie / korekta istniejącego zestawienia elementów graficznych na podstawie ich skorygowanych tytułów / uaktualnienie).
  • Streszczenie – korekta językowa i merytoryczna. Kwestie niejasne oznaczane są w komentarzach na marginesie (np. myśli niedokończone, nielogiczne zdania, brak odnośników bibliograficznych tam, gdzie jest to wskazane i oczekiwane). Korekta uwzględnia również sprawdzenie, czy w streszczeniu zawarto wszystkie wymagane – z punktu widzenia kryteriów tekstu naukowego – elementy. Korektor nie sprawdza tekstu streszczenia złożonego w języku innym niż polski (jest to zadanie dla tłumacza). Streszczenie powinno zostać przetłumaczone po korekcie.

Typy korygowanych błędów

W ramach usługi poprawione zostaną błędy:

  • Ortograficzne, interpunkcyjne, fleksyjne, składniowe.
  • Merytoryczne – w granicach kompetencji korektora wskazane zostaną błędy merytoryczne (z uzasadnieniem). Poprawa błędów tego typu leży po stronie Autora rozprawy. Przykładowe błędy merytoryczne to: wnioskowanie na podstawie nieaktualnego stanu prawnego (co z reguły wynika z bezrefleksyjnego korzystania ze źródeł literaturowych, bez weryfikacji ewentualnych nowelizacji) czy stanu badań – odwoływanie się do nieaktualnych raportów, gdy istnieje nowsza wersja; nieprawidłowe stosowanie nomenklatury czy błędne rozumienie pojęć (np. operowanie terminami, których definicja w wydawnictwach poprawnościowych nie odpowiada kontekstowi prowadzonych w rozprawie rozważań; błędne osadzenie wydarzeń w czasie (pisanie w czasie teraźniejszym o wydarzeniach sprzed dekady, np. przyjęcie, że wyprowadzony wniosek dotyczy drugiej dekady XXI wieku, podczas gdy odnosi się on już do trzeciej dekady XXI wieku, na co wskazuje data wydania źródła cytowanego w przypisie) i wiele innych.
  • Składu (wykonanego w dokumencie Word) – zwykle rozprawy doktorskie redaguje, koryguje i składa się w popularnym programie Microsoft Word. Po redakcji i korekcie tekst należy odpowiednio sformatować, usuwając również błędy, których pozornie nie widać, ale które wpływają na układ tekstu w wierszach czy tabelach. Przykładowe błędy konieczne do wyeliminowania, które – co bardzo istotne – mogą prowadzić również do zawieszania się wielostronicowego dokumentu, to: wielokrotne spacje, nieprawidłowe wyróżnienie tekstu np. poprzez spacjowanie zamiast rozstrzelenie (zastosowane przy wykorzystaniu przeznaczonej do tego funkcji w dokumencie Word).

Sposób korygowania błędów – tryb śledzenia zmian

Wszystkie poprawki w tekście są wprowadzane w trybie recenzyjnym – śledzenia zmian. Oznacza to, że Autor ma wgląd w zmodyfikowaną treść oraz możliwość porównania wersji tekstu oryginalnego z wersją pracy po redakcji i korekcie. Autorowi – w wiadomości zawierającej plik po korekcie – zostają również przekazane krótkie instrukcje na temat obsługi trybu śledzenia zmian.

Rozprawy złożone przez obcokrajowców

Przed zleceniem usługi redakcji i korekty rozprawy doktorskiej przygotowanej przez obcokrajowca tekst musi zostać przetłumaczony. Nie korygujemy prac złożonych łamaną polszczyzną, wymagających analizowania każdego zdania pod kątem kontekstu i tego, co autor miał na myśli.

Warianty korekty

Usługa redakcji i korekty może dotyczyć:

  • całej rozprawy,
  • jedynie wybranych rozdziałów,
  • tylko przypisów,
  • wyłącznie bibliografii,
  • innego wyodrębnionego z całości (i ukończonego) elementu pracy doktorskiej.

Każda rozprawa doktorska powinna zostać skorygowana co najmniej dwukrotnie. Po pierwszym czytaniu Autor wprowadza / akceptuje w tekście zmiany wynikające z pierwszej korekty, nierzadko na tym etapie dokonuje też innych modyfikacji, np. dodaje bądź usuwa tekst czy zmienia jego lokalizację. Zwykle dopiero po pierwszej korekcie obie strony (korektor i Autor) są w stanie ocenić, czy drugie czytanie jest konieczne.

Cennik usług

Informacja na temat kosztu wykonania redakcji i korekty rozprawy doktorskiej jest dostępna pod adresem: cennik redakcji i korekty. W tabeli na wskazanej stronie internetowej uwzględniono różne warianty redakcji i korekty rozprawy doktorskiej – z podziałem na jej zakres.

Czy warto zlecić redakcję i korektę rozprawy doktorskiej?

Tak! Można wymienić chociażby następujące argumenty przemawiające za podjęciem takiej decyzji:

  • Promotor główny i pomocniczy będą zadowoleni z warstwy językowej wywodu oraz struktury całej pracy.
  • Recenzent otrzyma do przeczytania dzieło dojrzałe naukowo i dopracowane językowo, co eliminuje ryzyko uwag krytycznych na ten temat w recenzji naukowej rozprawy doktorskiej.
  • Autor będzie dysponował tekstem po profesjonalnej korekcie językowej, co może zwiększyć szanse na jego szybszą ocenę i rozpatrzenie, jeżeli rozprawa stanie się docelowo propozycją wydawniczą. Innymi słowy: wydawnictwa zwykle oczekują, żeby książka złożona do przeglądu była wolna m.in. od błędów językowych.
  • W sytuacji udostępnienia doktoratu jako zasobu otwartego (np. w repozytorium) nie pojawią się u Autora obawy dotyczące warstwy językowej złożonego przez niego tekstu.

Korekta tekstu na przykładzie pracy doktorskiej z dziedziny nauk społecznych

redakcja i korekta case study

 

W niniejszym artykule omówiono zakres korekty tekstu pracy doktorskiej z obszaru nauk społecznych.

Parametry tekstu poddanego korekcie

  • Typ materiału podlegającego korekcie: rozprawa doktorska.
  • Korekcie poddano: stronę tytułową, streszczenie w języku polskim, spis treści, wstęp, rozdziały, przypisy, bibliografię, aneksy, elementy graficzne (tabele i wykresy).
  • Liczba zmian wprowadzonych w dokumencie: 5351.

Jaką pracę wykonał redaktor/korektor?

Zobacz galerię zawierającą zrzuty ekranu wybranych zmian. Opis ich zakresu znajduje się pod galerią.

korekta_tekstu_1
« of 20 »

Przykładowy zakres zmian:

  • Poprawiono warstwę leksykalną i gramatyczną tekstu poprzez przeredagowanie niejasnych (niezrozumiałych) zdań.
  • Zmieniono fragmenty tekstu napisane stylem swobodnym (nienaukowym) na styl naukowy.
  • Dodano brakujące akapity, by rozdzielić poszczególne wątki narracji.
  • Ujednolicono opis bibliograficzny przypisów, wprowadzając jeden standard edycyjny, oraz styl całej pracy. W wersji autorskiej styl wstępu znacznie odbiegał od stylu poszczególnych rozdziałów, co sugerowało brak samodzielności przy redagowaniu części zasadniczej tekstu lub nadmierne inspirowanie się literaturą.
  • Wprowadzono odmianę nazwisk cytowanych w pracy badaczy.
  • Poprawiono tytuły elementów graficznych, które w wersji autorskiej zapisano jako pytania (zaczerpnięte z ankiety) – wprowadzono formę oznajmującą zdań i równoważników zdań.
  • Wyeliminowano powtórzenia słów.
  • Poprawiono końcówki słów zgodnie z deklinacją oraz rodzajem gramatycznym (np. Kowalska i Nowak uznaje…, poprawnie: Kowalska i Nowak uznają…).
  • Skrócono przypisy zawierające kolejne powołania na cytowaną już wcześniej w pracy publikację.
  • Ujednolicono zapis wydawnictw (np. GWP, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne).
  • Dywizy w tekście głównym zamieniono na półpauzy (tam, gdzie było to niezbędne i wskazane).
  • Półpauzy w nazwiskach dwuczłonowych zamieniono na dywizy.
  • Wskazano fragmenty wymagające opisania przypisami (np. brak odnośników w postaci przypisów do cytowanych w pracy badań).
  • Poprawiono pisownię nazwisk badaczy cytowanych w pracy.
  • Wstawiono brakujące znaki interpunkcyjne, w tym poprawiono ich zapis (np. wielokropek to osobny znak interpunkcyjny, którego nie wstawia się poprzez 3-krotne naciśnięcie klawisza kropki).
  • Usunięto zbędne znaki interpunkcyjne.
  • Znaleziono błędy w zapisie terminów (np. hiperowrażliwość sensoryczna, poprawnie: hiperwrażliwość sensoryczna).
  • Wyeliminowano niezręczności językowe.
  • Usunięto tzw. literówki.
  • Skorygowano błędy w zapisie tytułów publikacji cytowanych w przypisach.
  • Wskazano zdania pozbawione sensu – do samodzielnego przeredagowania przez Autora.
  • Poprawiono terminologię stosowaną w pracy (np. nieprawidłowe położenie dziecka podczas porodu, poprawnie: nieprawidłowe ułożenie dziecka podczas porodu), w tym nacechowaną negatywnie, a nawet stygmatyzującą (np. w normalnym rozwoju dziecka, poprawnie: w typowym rozwoju dziecka).
  • Usunięto niepoprawny zapis przypisów dolnych w tekście w postaci nagromadzenia odsyłaczy w indeksie górnym w tekście głównym.
  • Usunięto przecinki po członach inicjalnych.
  • Zwrócono uwagę na nieprawidłową kategoryzację pojęć, która wynika z braku znajomości definicji poszczególnych terminów (jest to efekt pisania na wyczucie, bez zastanowienia i głębszej refleksji).
  • Oznaczono nieprawidłowe cytowanie (np. brak zgodności nazwiska cytowanego badacza w tekście głównym i w przypisie, zdublowane oznaczenie cytatu – kursywą i znacznikami cytatu).
  • Dodano brakujące spacje (np. przed i po znaku równości), usunięto wielokrotne spacje, które mają duży wpływ na układ tekstu w wierszu, a tym samym jego przejrzystość.
  • Zwrócono uwagę na brakujące elementy opisu bibliograficznego (np. rok wydania książki) czy zdublowane wydania w bibliografii.

Podsumowanie

Wyliczone wyżej zmiany odzwierciedlają jedynie wycinek zrealizowanej korekty tekstu. Jej zakres był o wiele szerszy. Żadna osoba ubiegająca się o stopień doktora nie powinna dopuścić, żeby jej pisemna praca naukowa zawierała błędy, a w szczególności fragmenty pozbawione sensu, stanowiące ciąg nielogicznie połączonych wyrazów. Recenzent czy czytelnicy oczekują od tego typu pracy naukowej zaawansowanego poziomu merytorycznego oraz językowego. Zastanawianie się nad logiką wypowiedzi w trakcie czytania jest niezwykle irytujące i może być przyczyną braku zainteresowania opracowaniem naukowym. Nawet jeżeli rozprawa prezentuje wysoki – wspomniany wyżej – poziom merytoryczny, ale jest niedopracowana w warstwie leksykalnej i gramatycznej, to obniża się jej wartość poznawcza. Na tym tle powstaje wiele innych problemów – przykładowo pojawia się pytanie, jak zacytować fragment rozprawy doktorskiej, który zawiera oczywiste błędy czy omyłki językowe.

Innymi częstymi błędami w rozprawach doktorskich, dostrzeganymi w trakcie korekty, są: obecność różnych stylów językowych (w tym obszarze zadaniem redaktora i korektora jest ujednolicenie wypowiedzi). W wymiarze praktycznym przejawia się to w tym, że np. poziom językowy wstępu znacznie odbiega od ujęcia językowego części teoretycznej (przygotowanej na podstawie kwerendy literatury), a rozdział metodologiczny (w części zawierającej opracowanie statystyczne wyników badań własnych) ewidentnie wskazuje na zredagowanie tych fragmentów pracy przez inną osobę – sugeruje to również nieporadna analiza parametrów statystycznych zestawionych w tabeli czy zaprezentowanych na wykresach. Co do zasady autor rozprawy doktorskiej powinien samodzielnie wykonać niezbędne obliczenia statystyczne, przygotować tabele i wykresy (posiłkując się odpowiednim programem), i dokonać analizy uzyskanych wyników. Jeżeli jednak Autor nie ma pojęcia na temat np. użytych do analizy zebranych wyników testów statystycznych, to nie wykona poprawnie analizy. Wiedza ta jest konieczna – nie tylko do napisania pracy doktorskiej, ale również w trakcie publicznej obrony doktoratu. Każda osoba aspirująca do stopnia naukowego doktora powinna pamiętać, że członkowie komisji doktorskiej i pozostali uczestnicy obrony mają prawo zadać jej pytania… również dotyczące wyżej wskazanych kwestii.

Osobny problem, który coraz częściej pojawia się w korygowanych rozprawach, stanowi użycie bota ChatGPT do wygenerowania dłuższych lub krótszych fragmentów tekstu. Zagadnienie to zostanie szerzej omówione w innym wpisie.

Koszt wydania monografii naukowej

Publikacja monografii w wydawnictwie z wykazu ministerialnego w 2025 roku

W Exante Wydawnictwo Naukowe możesz wydać monografię naukową autorską lub pod redakcją, odpowiednio stanowiącą rezultat pracy twórczej jednej osoby lub zespołu autorów, pokonferencyjną,  pracę promocyjną, np. rozprawę doktorską, ale też skrypt lub podręcznik.  W każdym wypadku publikacja musi mieć charakter naukowy i spełniać kryteria tego typu opracowań. Wydawcę uwzględniono w tzw. wykazie wydawnictw publikujących recenzowane monografie naukowe. Oznacza to, że za wydanie monografii naukowej w naszym Wydawnictwie Autor uzyska 80 punktów MEiN, a za opublikowanie rozdziału w monografii naukowej wydanej przez Exante otrzyma 20 punktów MEiN (aktualnie MNiSW).

Unikatowy Identyfikator Wydawnictwa: 80500 (poziom I – 80 punktów).

[Podstawa punktacji: Komunikat Ministra Edukacji i Nauki z dnia 22 lipca 2021 r. w sprawie wykazu wydawnictw publikujących recenzowane monografie naukowe; Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 22 lutego 2019 r. w sprawie ewaluacji jakości działalności naukowej (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 661)].

Opłata wydawnicza

Zwykle wydawnictwa na swoich stronach internetowych publikują jedynie poglądowe informacje na temat kosztów, jakie muszą ponieść w związku z rozpatrzeniem i opublikowaniem propozycji wydawniczej. Inna będzie wysokość nakładów koniecznych do zaangażowania w ramach procesu wydawniczego książki o objętości 150 stron, a inna w wypadku wydania publikacji 500-stronicowej. Na koszty ponoszone przez wydawcę wpływają też zasoby wykorzystywane podczas procesu wydawniczego. Należy je rozumieć szeroko − jako infrastrukturę, surowce, materiały, narzędzia, energię, wynagrodzenia osób zaangażowanych w powstanie książki i in.

Cennik i składowe ceny za wydanie monografii naukowej

Ostrożnie można przyjąć, że koszt opublikowania strony rozliczeniowej, który musi ponieść wydawca, wynosi od 30 do 45 złotych (nie wliczając w to druku książki).

Celem uzyskania informacji na temat kosztów, które wygeneruje wydanie konkretnego tytułu, w każdym wypadku należy kontaktować się z danym wydawnictwem, zwykle udostępniając propozycję wydawniczą lub podając wymagane przez wydawnictwo informacje, takiej jak: objętość tekstu, liczba elementów graficznych, cel publikacji (komercyjny, niekomercyjny), obecność elementów niestandardowych (np. wkładki, rozkładane mapy, nietypowy format publikacji, typ okładki − miękka czy twarda, szczególne życzenia), wydanie papierowe i/lub elektroniczne i wiele innych. Niektóre wydawnictwa na swoich stronach udostępniają formularze do pobrania, które należy wypełnić i przesłać na ich skrzynki e-mail, składając zapytanie dotyczące wydania książki.

Jak już wspomniano, na koszty ponoszone przez wydawcę w związku z publikacją książki wpływają przede wszystkim objętość planowanej do wydania publikacji i wykorzystywane w procesie wydawniczym zasoby. Wśród innych czynników wymienić należy:

  1. Wstępny przegląd (rozpatrzenie) propozycji wydawniczej.
  2. Badanie antyplagiatowe.
  3. Recenzja naukowa − zwykle wydawnictwa nie honorują recenzji naukowych dostarczonych z propozycją wydawniczą przez Autora, natomiast mogą zaaprobować recenzję zleconą przez inny podmiot. Z taką sytuacją spotykamy się w postępowaniach awansowych, np. postępowaniu w sprawie nadania stopnia doktora, w ramach którego to jednostka przeprowadzająca postępowanie (dawniej przewód doktorski) zleca wykonanie recenzji naukowej. Innymi słowy: może zaistnieć możliwość wykorzystania na cele wydania książki recenzji naukowej przygotowanej w postępowaniu w sprawie nadania stopnia doktora, zwykle pod pewnymi warunkami (np. uzyskanie zgody recenzenta na wykorzystanie recenzji w procesie wydawniczym, złożenie przez autora oświadczenia potwierdzającego skorygowanie tekstu rozprawy zgodnie z uwagami recenzentów i in.). Kolejna okoliczność dotyczy np. wydania monografii naukowej jako elementu (etapu) jakiegoś projektu, na realizację którego Autor otrzymał środki (finansowanie lub dofinansowanie). Zwykle dokumentacja projektowa, określająca warunki przeprowadzenia i rozliczenia takiego przedsięwzięcia, zawiera konkretne wytyczne dotyczące publikacji naukowej, w tym określa, w jaki sposób podmiot realizujący projekt powinien nawiązać współpracę z recenzentami i ilu ich powinno być. 
  4. Opracowanie redakcyjne i korekta językowa − w ramach realizowanego procesu publikacyjnego wydawca zapewnia zwykle redakcję i korektę (językową, merytoryczną – stanowiącą uzupełnienie recenzji naukowej, statystyczną, techniczną i in.). Redakcja i korekta tekstu to jeden ze szczególnie czasochłonnych etapów wydania książki. W każdym wypadku pierwsza korekta powinna być przeprowadzona w dokumencie Microsoft Word (w trybie śledzenia zmian). Kolejna korekta powinna mieć miejsce przed składem tekstu,  a ostatnia po składzie. Osobny etap to rewizja wydawnicza mająca miejsce już w pliku po składzie – pozwala na wychwycenie wszystkich pozostałych błędów (pominiętych z jakichś względów na poprzednich etapach prac wydawniczych i tych wynikających ze składu książki).
  5. Opracowanie graficzne i skład tekstu – na tym etapie szczególnie ważne jest – na co zwrócono już uwagę wyżej, ale warto to wyraźnie podkreślić – aby do składu trafił tekst po gruntownej korekcie w dokumencie Word. Profesjonalny skład wykonuje się w przeznaczonych do tej czynności programach, które pozwalają rzetelnie przygotować pliki produkcyjne (czyli te, które trafiają do drukarni), a więc ich wykorzystanie usprawnia etap złożenia zamówienia na druk i współpracę z drukarniami. Te ostatnie często na swoich stronach internetowych udostępniają instrukcje przygotowania plików do druku. Wykorzystanie w procesie wydawniczym specjalistycznego oprogramowania i umiejętna jego obsługa umożliwiają spełnienie tych kryteriów. 
  6. Nadanie numeru ISBN (dla wersji papierowej i elektronicznej). 
  7. Przygotowanie wersji elektronicznej monografii naukowej. 
  8. Obsługa druku, nakładu i ewentualnej dystrybucji (złożenie zamówienia w drukarni, odbiór nakładu paczki „lekkie” lub przesyłka paletowa, magazynowanie, koszty dostaw, rozliczenie sprzedaży i in.).
  9. Obsługa wydawnicza oraz rozliczeniowa Autora i osób zaangażowanych w proces wydawniczy – czas potrzebny na kontakt telefoniczny, e-mailowy; sporządzenie dokumentów wykorzystywanych w procesie wydawniczym: umowa wydawnicza, umowy z osobami uczestniczącymi w wydaniu książki, np. recenzentem, oświadczenia dla recenzenta, redaktora, autorów czy współautorów, dokumenty rozliczeniowe (np. ZUS RUD, PIT 11, PIT 4, rachunki i in.); ewentualne porady prawne; obsługa wynagrodzeń, w tym z praw majątkowych autora i recenzenta; rozliczenie sprzedaży książki – jednorazowe lub miesięczne, kwartalne, półroczne czy roczne.

Kto finansuje proces wydawniczy (wydanie książki)?

Tyle różnych modeli wydawniczych, ile wydawnictw. Część z nich finansuje wydanie książki Autora. W innych podmiotach oczekiwane jest pełne lub częściowe finansowanie po stronie jej twórcy. Z jednej strony, jeżeli wydawca dostrzega duży potencjał sprzedażowy książki i dysponuje środkami finansowymi, będzie skłonny zainwestować w dany tytuł, licząc na zysk. Z drugiej strony nie oznacza to, że wydawca oczekujący pełnego finansowania wydania książki przez Autora (czy jedynie częściowego) nie dostrzega szansy na sprzedaż książki (a co najmniej duże zainteresowanie wersją elektroniczną, nawet darmową, która przecież jest jego wizytówką marketingową). Niekiedy okazuje się, że po wydaniu książki nie cieszy się ona zainteresowaniem lub jest ono jedynie okresowe. Warto pamiętać, że jeżeli to wydawca pokrywa koszty wydania publikacji, to zwykle w umowie wydawniczej autor przekazuje na rzecz wydawcy prawa majątkowe do tytułu (bez wynagrodzenia autorskiego lub za niskie honorarium autorskie). I odwrotnie, jeżeli autor partycypuje w kosztach wydania książki, zwykle może liczyć na wypłatę wynagrodzenia autorskiego.

Wniosek

Na cenę wydania książki składają się koszty szeregu czynności i zasobów, które należy zaangażować w proces wydawniczy. Wydawcy ponoszą wydatki wydawnicze już na etapie rozpatrzenia publikacji, największe z kolei w trakcie wydania książki. Kapitałochłonne (rzeczowo, finansowo, czasowo) są również czynności wydawnicze wykonywane po wydaniu publikacji. To wszystko składa się na koszt ogólny, jaki musi ponieść wydawca, publikując Twoje dzieło.

Szkolenie Korekta i redakcja tekstu naukowego

Zapraszamy do udziału w szkoleniu pt. Korekta i redakcja tekstu naukowego

 

Najbliższe szkolenia stacjonarne

Szkolenie Redagowanie tekstów naukowych – publikacje naukowe w teorii i praktyce

Zapraszamy do udziału w szkoleniu pt.
Redagowanie tekstów naukowych – publikacje naukowe w teorii i praktyce

 

Najbliższe szkolenia stacjonarne

Korekta książki, artykułu naukowego, doktoratu

Korekta książki, artykułu naukowego, pracy doktorskiej i habilitacyjnej, autoreferatów

W Naszej ofercie znajdziecie Państwo usługę korekty i redakcji tekstu naukowego i nienaukowego. Usługa korekty znacznie wykracza poza zakres standardowo rozumianej korekty językowej, ponieważ towarzyszy jej również korekta merytoryczna i redakcja. Poniżej prezentujemy odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące realizowanych korekt.

Z kim współpracujemy?

Współpracujemy z osobami prywatnymi, jednostkami naukowymi, wydawnictwami i innymi podmiotami, które są zainteresowane usługą korekty tekstu naukowego i nienaukowego.

Co poprawiamy  w ramach  korekty książki, artykułu naukowego lub pracy promocyjnej (habilitacyjnej, doktorskiej, magisterskiej)?

Korekta uwzględnia:

  1. Sprawdzenie i poprawienie logicznej struktury utworu.
  2. Wskazanie błędów merytorycznych z uzasadnieniem (Autor wyszczególnione błędy poprawia samodzielnie).
  3. Poprawienie błędów ortograficznych, interpunkcyjnych, fleksyjnych, składniowych, leksykalnych i stylistycznych.
  4. Dostosowanie tekstu do konkretnego standardu edycyjnego (wytycznych edycyjnych), ujednolicenie tekstu głównego, przypisów, elementów graficznych.

Realizujemy zatem korektę językową i merytoryczną. Rezultatem korekty merytorycznej jest np. zmiana lokalizacji, usunięcie lub dodanie fragmentów tekstu, wskazanie usterek merytorycznych (tj. nieaktualne dane, błędne źródło cytowania, nadużycie prawa cytatu). W tym przypadku korekta merytoryczna ma postać wstępnej recenzji. Jeżeli do korekty przekazano tekst przed uzyskaniem właściwej recenzji (np. pracę doktorską), Autor dysertacji doktorskiej ma szansę na poprawę błędów merytorycznych, których z różnych względów nie uchwycił on sam lub promotor. Jeżeli przekazano nam do korekty materiał po recenzjach  (np. monografię naukową), korekta językowa (w naszym przypadku uzupełniona o korektę merytoryczną) pozwala na uchwycenie usterek merytorycznych, których nie wskazał recenzent.

Korekta dotyczy:

a) Tekstu głównego i tekstów pobocznych, w tym:

kompozycji edytorskiej tekstu głównego publikacji (m.in. dominanta kompozycyjna tekstu, struktura kompozycyjna tekstu, hierarchia partii tekstu, tytuły wewnętrzne, śródtytuły, wyliczenia wypunktowane, wtrącenia nawiasowe, przykłady, odsyłacze);

cytatów i parafraz (m.in. wyodrębnienie cudzysłowowe/typograficzne cytatu, integracja w tekst cytatu, źródło i podstawa cytatu, parafrazy, tytuły dokumentów przytaczanych w tekście);

materiałów uzupełniających tekst główny (m.in. tabele, w zakresie: główka, boczek, rubryki, krój pisma, linie, dzielenie, przypisy , źródło; wykresy; inne elementy graficzne, słownik terminologiczny, aneksy);

przypisów (m.in. w zakresie umiejscowienia i układu edytorskiego przypisów, poprawności przywołania);

bibliografii (m.in. konsekwencja w zapisie elementów opisu bibliograficznego);

materiałów wprowadzających tekst główny i jego części (m.in. dedykacja, motto, przedmowa, podziękowania, życiorys);

materiałów informacyjno-pomocniczych (m.in. spis treści, wykazy).

b) Pisma, znaków pisanych, w tym:

znaków wewnątrzwyrazowych (m.in. dywiz, pauza, półpauza, ukośnik, spacja, punktory, separator, znak akapitu, wykropkowanie);

ideogramów, piktogramów, skrótów i symboli graficznych (m.in. paragraf, procent, stopień, minuta, sekunda, obelisk, asterysk, symbole walut);

rodzajów pisma i wyróżnień stosowanych w tekście.

c) Słownych, cyfrowych, symbolicznych elementów tekstu, w tym:

nazwy własne i pospolite,

liczby i numery,

jednostki miar i wielkości mierzalne,

symbole, oznaczenia, wzory i równania w tekstach specjalistycznych.

Czy gwarantujemy poufność?

Rozumiemy i popieramy potrzebę ochrony własności intelektualnej. Z tego względu na życzenie Autora wystawiamy oświadczenie, w których zobowiązujemy się nie udostępniać przesłanego do korekty materiału osobom postronnym.

Czy usługa korekty wykonywana jest w ramach zawartej umowy na korektę tekstu?

Tak. Na życzenie Autora podpisujemy umowę na korektę tekstu. Doprecyzowujemy w niej takie kwestie, jak: przedmiot umowy – objętość i termin przekazania dzieła do korekty, aspekty techniczne korekty – sposób oznaczenia wprowadzanych zmian, liczbę czytań i korekt, termin realizacji, wysokość wynagrodzenia.

Co się dzieje z tekstem po oddaniu go do korekty? Jaka jest rola Autora tekstu w trakcie korekty?

Standardowo na oferowaną przez nas usługę składają się dwie korekty (dwa czytania).

Po przyjęciu tekstu do korekty ma miejsce pierwsze czytanie. Po pierwszym czytaniu przekazujemy Autorowi  tekst po korekcie (w większości przypadków z uwagami na marginesie w postaci komentarzy i w przypisach uwzględniające konieczne do wprowadzenia zmiany, np. uzupełnienie tekstu, ponowne przeanalizowanie zbioru danych w wyniku niezgodności wnioskowania z prezentowanymi danymi, zmiana lokalizacji tekstu, niedokończone zdania/urwane myśli itp.) oraz plik z podglądem wszystkich wprowadzonych zmian (w tzw. trybie śledzenia zmian). Po wprowadzeniu przez Autora stosownych zmian w tekście realizujemy drugą korektę, której przebieg jest zgodny z tym wskazanym  przy pierwszej korekcie. Jeżeli tekst tego wymaga, realizujemy trzecią i czwartą korektę. Kolejne (uzupełniające) korekty (i rewizje) mają miejsce głównie w odniesieniu do  publikacji współautorskich, w przypadku których zachodzi potrzeba ujednolicenia stylu całej publikacji. Najbardziej absorbująca i czasochłonna jest pierwsza korekta. Każda z nich wymaga ścisłej współpracy Autora i Korektora.

Ile czasu trwa korekta językowa?

Czas realizacji ustalany jest indywidualnie i zależy od objętości tekstu. W ciągu jednego dnia Korektor powinien przeczytać i poprawić ok. 3,5 ark. wyd. (ok. 80 stron znormalizowanego maszynopisu). Termin realizacji drugiej i kolejnej korekty uzależniony jest od tempa wprowadzania przez Autora zmian sugerowanych przez Korektora w pierwszej korekcie. Z reguły w umowie na korektę tekstu zaznaczamy, że termin realizacji drugiej korekty wynosi 14–21 dni od dnia udostępnienia przez Autora tekstu z naniesionymi uwagami z pierwszej korekty.

Czy korekta uwzględnia wykrycie plagiatu w tekście?

Na prośbę Autora dzieło możemy przeskanować w systemie antyplagiatowym i udostępnić raport z systemu. Raport taki wykonujemy obligatoryjnie wyłącznie w przypadku publikacji, które wydajemy pod naszym imprintem (marką wydawniczą). Jednocześnie wieloletnia praktyka pozwala nam na wykrycie pewnych nieścisłości lub nadużyć już na etapie czytania tekstu (bez konieczności skanowania go systemem antyplagiatowym). Fragmenty te są w tekście wyraźnie oznaczane. Sugerujemy ich bliższą analizę lub  wyraźnie wskazujemy te fragmenty tekstu, które są plagiatem.

Jaki jest koszt korekty książki, artykułu naukowego, pracy habilitacyjnej lub doktorskiej?

 Pojedynczą korektę wykonujemy już od 8 zł/strona. Szczegółowy cennik udostępniono na stronie: https://exante.com.pl/korekta-redakcja-tekstow/

 Artykuł powiązany: czytaj dalej.

Monografie naukowe i czasopisma naukowe w 2020 r.

Aktywność wydawnicza w 2020 r.

W przyszłym roku kalendarzowym kontynuujemy nabór tekstów  do następujących recenzowanych publikacji naukowych, monografii tomowych:

  • Problemy nauk prawnych,
  • Problemy nauk medycznych i nauk o zdrowiu,
  • Humanistyka i nauki społeczne. Doświadczenia. Konteksty, Wyzwania

oraz czasopism naukowych

  • Problemy Nauk Prawnych w Teorii i Praktyce (ISSN druk: 2657-6384, ISSN wersja elektroniczna: 2657-7895),
  • Problemy Nauk Medycznych i Nauk o Zdrowiu. Teoria i Praktyka (ISSN druk: 2657-6406, ISSN wersja elektroniczna: 2657-7402),
  • Problemy Nauk Humanistycznych i Społecznych. Teoria i Praktyka (ISSN druk: 2657-8654, ISSN wersja elektroniczna: 2657-8662).

Zmiana wartości punktacji publikacji

Przypominamy, że w związku z wejściem w życie z dniem 1 października 2018 r. tzw. Ustawy 2.0  zmieniły się warunki rozliczenia punktowego publikacji, w tym: rozdziału w monografii, całej monografii, jak i artykułu w czasopiśmie. W przypadku publikacji rozdziału w monografii wydanej przez Wydawcę spoza listy wydawnictw monografii naukowych oraz publikacji artykułu naukowego w recenzowanym czasopiśmie naukowym spoza listy czasopism naukowych  przysługuje tzw. punktacja ryczałtowa – 5 punktów. W sytuacji wydania monografii autorskiej u Wydawcy spoza listy ministerialnej przysługuje 20 punktów.

Uzyskaną wartość punktową osiągnięcia naukowego w postaci rozdziału w monografii lub artykułu w czasopiśmie naukowym można uwzględnić np. przy składaniu dokumentów do szkoły doktorskiej, wniosku o stypendium, w postępowaniu grantowym. W kryteriach naboru wniosków należy sprawdzić, czy oceniane są również publikacje spoza list ministerialnych. Bardzo często podstawą zgłoszenia danej publikacji do oceny (np. w ramach naboru wniosków stypendialnych) jest wyłącznie recenzja naukowa (potwierdzona  przekazanym przez Wydawcę formularzem recenzji lub zaświadczeniem Wydawcy o recenzji pozytywnej), opatrzenie książki numerem ISBN a czasopisma naukowego numerem ISSN,  ogólnopolska skala wydania. W tych przypadkach miejsce wydania (rozumiane jako nazwa Wydawnictwa) jest nieistotne. Warto również pamiętać, że przelicznik punktowy może być zmodyfikowany przez akty wewnątrzuczelniane (np. regulaminem świadczeń stypendialnych).

Postępowanie w sprawie nadania stopnia doktora lub doktora habilitowanego

Zgodnie z aktualnymi przepisami artykuły w czasopismach naukowych i rozdziały w monografiach naukowych lub całe monografie naukowe opublikowane u Wydawcy spoza list ministerialnych (czasopism naukowych i monografii naukowych) nie są uwzględniane na cele wszczęcia postępowania w sprawie nadania stopnia doktora lub doktora habilitowanego (uprzednio przewody doktorskie i habilitacyjne).

Podsumowanie roku wydawniczego 2018

Rok wydawniczy 2018

Statystyka publikacji książek

Pragniemy przedstawić krótkie podsumowanie roku wydawniczego. W 2018 r. Exante wydało w sumie 30 publikacji naukowych – podobnie jak w roku poprzednim (z czego 27 pozycji stanowią monografie naukowe). Wydano 11 monografii naukowych autorskich lub współautorskich oraz 16 monografii wieloautorskich z obszarów: nauki medyczne/o zdrowiu, nauki ekonomiczne, nauki społeczne i humanistyczne, nauki prawne, nauki inżynieryjno-techniczne. Tytuły  opublikowano jako książki lub odrębne tomy (w wersji elektronicznej i papierowej). Wszystkie udostępniono w formie elektronicznej, w Internecie (strony internetowe Wydawnictwa Exante; wybrane portale komunikacji naukowej, repozytoria cyfrowe, którym udzielono sublicencji).

Egzemplarze obowiązkowe każdej publikacji wydanej (wersja elektroniczna i drukowana) przekazano uprawnionym bibliotekom, zgodnie z  art. 3 ustawy z  dnia 7 listopada 1996 r. o obowiązkowych egzemplarzach bibliotecznych (Dz.U. poz. 722, z 2003 r. poz. 1188, z 2008 r. poz. 1056 oraz z 2012 r. poz. 1529). Są one dostępne w wersji książkowej lub elektronicznej w bibliotekach krajowych lub zagranicznych uczelni bądź innych uznanych organizacji naukowych.

Podziękowania

Dziękujemy za owocną współpracę wszystkim Recenzentom, Autorom, Współautorom, Redaktorom i  Administratorom repozytoriów cyfrowych oraz portali komunikacji naukowej oraz Właścicielom i Pracownikom drukarni, z którymi na co dzień współpracujemy, za terminowość i profesjonalizm w realizacji powierzonych zadań i zleceń.

Dorobek wydawniczy Exante za rok 2018

Monografie naukowe wieloautorskie 2018

OBSZAR NAUK MEDYCZNYCH/O ZDROWIU

K. Pujer (red.),  Problemy nauk medycznych i nauk o zdrowiu. Tom 4, Exante, Wrocław 2018.
K.
Pujer (red.),  Problemy nauk medycznych i nauk o zdrowiu. Tom 5, Exante, Wrocław 2018.
K.
Pujer (red.),  Problemy nauk medycznych i nauk o zdrowiu. Tom 6, Exante, Wrocław 2018.

OBSZAR NAUK SPOŁECZNYCH I HUMANISTYCZNYCH

K. Pujer (red.),  Humanistyka i nauki społeczne. Doświadczenia. Konteksty. Wyzwania. Tom 2, Exante, Wrocław 2018.
K.
Pujer (red.),  Humanistyka i nauki społeczne. Doświadczenia. Konteksty. Wyzwania. Tom 3, Exante, Wrocław 2018.
K.
Pujer (red.),  Humanistyka i nauki społeczne. Doświadczenia. Konteksty. Wyzwania. Tom 4, Exante, Wrocław 2018.
K.
Pujer (red.),  Humanistyka i nauki społeczne. Doświadczenia. Konteksty. Wyzwania. Tom 5, Exante, Wrocław 2018.
K.
Pujer (red.),  Humanistyka i nauki społeczne. Doświadczenia. Konteksty. Wyzwania. Tom 6, Exante, Wrocław 2018.
K.
Pujer (red.),  Humanistyka i nauki społeczne. Doświadczenia. Konteksty. Wyzwania. Tom 7, Exante, Wrocław 2018.
K.
Pujer (red.),  Humanistyka i nauki społeczne. Doświadczenia. Konteksty. Wyzwania. Tom 8, Exante, Wrocław 2018.
M.
Kordaczuk-Wąs (red.), M. Wiktorowicz-Sosnowska (red.), Rodzina zastępcza. Pomiędzy prawem, teorią i praktyką, Exante, Wrocław 2018.

OBSZAR NAUK PRAWNYCH

K. Pujer (red.), Problemy nauk prawnych. Tom 5, Exante, Wrocław 2018.
K.
Pujer (red.), Problemy nauk prawnych. Tom 6, Exante, Wrocław 2018.
K.
Pujer (red.), Problemy nauk prawnych. Tom 7, Exante, Wrocław 2018.
K.
Pujer (red.), Problemy nauk prawnych. Tom 8, Exante, Wrocław 2018.
K.
Pujer (red.), Problemy nauk prawnych. Tom 9, Exante, Wrocław 2018.

Monografie naukowe współautorskie  2018

OBSZAR NAUK SPOŁECZNYCH/HUMANISTYCZNYCH

D. Becker-Pestka, M. Dubis, S. Różyńska, Rodzina dysfunkcyjna i patologiczna w przestrzeni życiowej młodych dorastających, Exante, Wrocław 2018.

OBSZAR NAUK EKONOMICZNYCH

E. Frankowska, A. Kułakowska, K. Pujer, Wielowymiarowość zarządzania wiedzą we współczesnym obrocie gospodarczym, Exante, Wrocław 2018.
W. Danielak, M. Kapusta, Marta Kraszewska, Innowacje w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Studia przypadków, Exante, Wrocław 2018.

A. Borek, H. Rutkiewicz, Wybrane aspekty bezpieczeństwa surowcowego państwa, Exante, Wrocław 2018.
M. Kapusta, M. Kraszewska, W. Kraszewski, Strategiczne zasoby źródłem kształtowania sukcesu organizacji, Exante, Wrocław 2018.

Monografie/publikacje naukowe autorskie 2018

OBSZAR NAUK SPOŁECZNYCH/HUMANISTYCZNYCH

B. Dyczek, Kapitał kulturowy i społeczny młodzieży na Śląsku Cieszyńskim, Exante, Wrocław 2018.
W. Wojtanowska, Język kluczem do kultury. Anna Wierzbicka i naturalny metajęzyk semantyczny, Exante, Wrocław 2018.
T. Smolarski, Społeczne uwarunkowania rekreacji rowerowej młodzieży licealnej, Exante, Wrocław 2018.
M. Badora, Opieka nad dzieckiem niepełnosprawnym w środowisku wiejskim, Exante, Wrocław 2018.

OBSZAR NAUK EKONOMICZNYCH

B. Szczepaniak, Europejskie kraje neutralne na arenie międzynarodowej, Exante, Wrocław 2018.
U. Wolska, Funkcje gospodarcze podatków lokalnych, Exante, Wrocław 2018.
E. Markowska, Znaczenie podatków i opłat lokalnych w budżetach gmin i miast na prawach powiatu, Exante, Wrocław 2018.

OBSZAR NAUK MEDYCZNYCH/O ZDROWIU

Z. Sycz, Optymalizacja terapii takrolimusem u chorych po przeszczepie nerki, Exante, Wrocław 2018.

OBSZAR NAUK INŻYNIERYJNO-TECHNICZNYCH

S. Guzewski, Program edukacyjny do nauki znajdowania elementów rachunku różniczkowego – pochodne funkcji, Exante, Wrocław 2018.

[Uwaga!] Doktoranci – ważne terminy, Ustawa 2.0 [aktualizacja nr 1]

Tzw. „Ustawa 2.0” (Ustawa  z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce) wchodzi w życie 1.10.2018 r., jednak jej rozwiązania wdrażane będą sukcesywnie w kolejnych latach

  • Kształcenie doktorantów w szkole doktorskiej będzie możliwe od roku akademickiego 2019/2020.
  • Dla dwóch trybów aktualne pozostaje przygotowanie rozprawy doktorskiej z tzw. „wolnej stopy” (eksternistycznie).
  • Osoby, które rozpoczęły studia doktoranckie przed rokiem akademickim 2019/2020 i ubiegają się o nadanie stopnia doktora na zasadach określonych w Ustawie 2.0 (tj. wszczęcie przewodu począwszy od 1.10.2019 r.), postępowanie w sprawie nadania stopnia doktora wszczynają poprzez złożenie wniosku o wyznaczenie promotora lub promotorów, a efekty znajomość języka obcego potwierdza się na zasadach dotychczasowych).

Przewody doktorskie

Przewody doktorskie wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie „Ustawy 2.0″ (tj. przed 1.10.2018 r.), są przeprowadzane na zasadach dotychczasowych, z tym że, jeżeli nadanie stopnia doktora nastąpi po dniu 30 kwietnia 2019 r., stopień nadaje się w „nowych” dziedzinach i dyscyplinach (por. Projekt z dnia 31 lipca 2018 r. Rozporządzenia MNiSW z dnia … 2018 r. w sprawie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych oraz dyscyplin artystycznych (opiniowanie projektu do 31.08.2018 r.) Przewody doktorskie niezakończone do 31.12.2021 r. umarza lub zamyka się.

W okresie od 1.10.2018 r. do 30.04.2019 r. przewody doktorskie wszczyna się na podstawie przepisów dotychczasowych. Przewody doktorskie niezakończone do 31.12.2021 r. umarza lub zamyka się. Na podstawie przepisów dotychczasowych nadaje się również w tym okresie stopień doktora, przy czym:

a) stopień nadaje się wg „nowej” klasyfikacji dziedzin nauki i dyscyplin naukowych oraz dyscyplin artystycznych;

b) do 30.09.2019 r. stopień w uczelni nadaje rada jednostki organizacyjnej (RJO);

c) od dnia 1.10.2019 r. stopień nadaje senat lub inny wskazany w statucie organ uczelni.

W okresie od 1.05.2019 r. do 30.09.2019 r. NIE WSZCZYNA SIĘ postępowań w sprawie nadania stopnia doktora.

Podstępowania w sprawie nadania stopnia doktora wszczęte po 30.09.2019 r. prowadzi się na podstawie przepisów Ustawy 2.0, przy czym w postępowaniach wszczętych do dnia 31.12.2020 r. do osiągnięć, którymi musi wykazać się doktorant wszczynając przewód doktorski, zalicza się również:

a) artykuły naukowe opublikowane w czasopismach naukowych bądź recenzowanych materiałach z konferencji międzynarodowych ujętych w tzw. „nowym wykazie”, przed dniem ogłoszenia tego wykazu;

b) artykuły naukowe opublikowane przed 1.01.2019 r. w czasopismach naukowych, które były ujęte w części A albo C wykazu czasopism naukowych (komunikat Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 25 stycznia 2017 r.), albo były ujęte w części B tego wykazu, przy czym artykułom naukowym w nich opublikowanym przyznanych było co najmniej 10 punktów;

c) monografie naukowe wydane przez wydawnictwo ujęte „nowym” wykazie wydawców monografii naukowych, przed dniem ogłoszenia tego wykazu.

Oznacza to, że jeżeli przewód zostanie wszczęty do 30.09.2019 r. (a faktycznie do 30.04.2019, z uwagi na „okres martwy” wszczynania przewodów doktorskich, tj. 1.05.-30.09.2019 r.),  dorobek publikacyjny będzie punktowany wg „trybu aktualnego” (przepisy obowiązujące do 30.09.2018 r.)

W przypadku wszczęcia przewodu doktorskiego w okresie 30.09.2019-31.12.2020 r. dorobek publikacyjny będzie rozliczany wg zapisów podpunktów a-c uwzględnionych powyżej.

Punktacja publikacji w ramach ewaluacji jakości działalności naukowej (ocena uczelni, reprezentowanej jednostki naukowej)

  • Pierwsza ewaluacja po wprowadzeniu przepisów Ustawy 2.0 obejmuje lata 2017–2020 i rozpoczyna się w dniu 1 stycznia 2021 r.
  • W przypadku pierwszej ewaluacji jakości działalności naukowej za autorstwo artykułu naukowego opublikowanego w ostatecznej formie w latach 2017 i 2018 w czasopiśmie naukowym ujętym w wykazie czasopism naukowych ogłoszonym komunikatem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 25 stycznia 2017 r. w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej ministra przyznaje się liczbę punktów określoną w tym wykazie (zapis ten nie dotyczy „rozliczania” publikacji w ramach przewodów doktorskich).
  • W przypadku pierwszej ewaluacji jakości działalności naukowej, za monografię naukową wydaną przed dniem 1 stycznia 2021 r. przez jednostkę organizacyjną podmiotu, którego wydawnictwo jest ujęte w „nowym” wykazie wydawców monografii naukowych , przyznaje się taką samą liczbę punktów, jaką przyznaje się za monografie wydane przez to wydawnictwo.

Źródło: opracowano na podstawie Ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Informacje aktualne na dzień 21 sierpnia 2018 r.

Aktualizacja informacji z dnia 12 października 2018 r.

Zgodnie z informacją MNiSW z 12 października 2018 r.:

Rozporządzenie dotyczące ewaluacji pojawi się na przełomie listopada/grudnia 2018 r.

Wykaz wydawców publikujących recenzowane monografie na początku 2019 r. Pierwszy wykaz opublikowano 18.01.2019 r. Patrz osobny wpis TU

Nowy wykaz czasopism punktowanych w I–II kwartale 2019 r. (prace nad nowym wykazem mają zakończyć się w marcu 2019 r.)

Aktualny wykaz czasopism: Komunikat Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 31 lipca 2019 r. w sprawie wykazu czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych wraz z przypisaną liczbą punktów.

Aktualizacja z dnia 8.02.2019 r.

8 lutego 2019 r. na stronie RCL MNiSW opublikowało stanowiska zgłoszone w ramach opiniowania i konsultacji publicznych projektu tzw. rozporządzenia ewaluacyjnego (Projekt z dnia 30 lipca 2018 r. Rozporządzenie MNiSW z dnia … 2018 r. w sprawie ewaluacji jakości działalności naukowej).

Więcej TU. 

Rozporządzenie wydano: Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 22 lutego 2019 r. w sprawie ewaluacji jakości działalności naukowej (Dz.U. poz. 392).

[Uwaga!] Nowa klasyfikacja dziedzin nauki i dyscyplin naukowych oraz dyscyplin artystycznych – propozycja zmian MNiSW [aktualizacja nr 1]

Klasyfikacja dziedzin nauki i dyscyplin naukowych oraz dyscyplin artystycznych, „Ustawa 2.0”, Konstytucja dla Nauki

Dnia 1 sierpnia 2018 r. Rządowe Centrum Legislacji opublikowało Projekt z dnia 31 lipca 2018 r. Rozporządzenia MNiSW z dnia … 2018 r. w sprawie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych oraz dyscyplin artystycznych.

W projekcie rozporządzenia wyodrębniono w sumie 8 dziedzin nauki/sztuki i od 1 do 11 odpowiadających im dyscyplin naukowych/artystycznych. Tabela z klasyfikacją dziedzin nauki i dyscyplin naukowych oraz dyscyplin artystycznych stanowi załącznik do projektu rozporządzenia. Z nową klasyfikacją i uzasadnieniem zmian można zapoznać się odwiedzając stronę Rządowego Centrum Legislacji, pod adresem: https://legislacja.rcl.gov.pl/docs//506/12314504/12525374/12525375/dokument352505.pdf

Źródło informacji: Projekt z dnia 31 lipca 2018 r. Rozporządzenia MNiSW z dnia … 2018 r. w sprawie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych oraz dyscyplin artystycznych.

Informacje aktualne na dzień 3 sierpnia 2018 r.

— — — — —

Aktualizacja informacji [nr 1]

Nowa klasyfikacja dostępna jest: tu.

Stanowiska zgłoszone w ramach konsultacji publicznych: tu.

Informacje aktualne na dzień 21 września 2018 r.

— — — — —-

error: Treść jest chroniona.