Korekta tekstu na przykładzie pracy doktorskiej z dziedziny nauk społecznych

redakcja i korekta case study

 

W niniejszym artykule omówiono zakres korekty tekstu pracy doktorskiej z obszaru nauk społecznych.

Parametry tekstu poddanego korekcie

  • Typ materiału podlegającego korekcie: rozprawa doktorska.
  • Korekcie poddano: stronę tytułową, streszczenie w języku polskim, spis treści, wstęp, rozdziały, przypisy, bibliografię, aneksy, elementy graficzne (tabele i wykresy).
  • Liczba zmian wprowadzonych w dokumencie: 5351.

Jaką pracę wykonał redaktor/korektor?

Zobacz galerię zawierającą zrzuty ekranu wybranych zmian. Opis ich zakresu znajduje się pod galerią.

korekta_tekstu_18
« z 20 »

Przykładowy zakres zmian:

  • Poprawiono warstwę leksykalną i gramatyczną tekstu poprzez przeredagowanie niejasnych (niezrozumiałych) zdań.
  • Zmieniono fragmenty tekstu napisane stylem swobodnym (nienaukowym) na styl naukowy.
  • Dodano brakujące akapity, by rozdzielić poszczególne wątki narracji.
  • Ujednolicono opis bibliograficzny przypisów, wprowadzając jeden standard edycyjny, oraz styl całej pracy. W wersji autorskiej styl wstępu znacznie odbiegał od stylu poszczególnych rozdziałów, co sugerowało brak samodzielności przy redagowaniu części zasadniczej tekstu lub nadmierne inspirowanie się literaturą.
  • Wprowadzono odmianę nazwisk cytowanych w pracy badaczy.
  • Poprawiono tytuły elementów graficznych, które w wersji autorskiej zapisano jako pytania (zaczerpnięte z ankiety) – wprowadzono formę oznajmującą zdań i równoważników zdań.
  • Wyeliminowano powtórzenia słów.
  • Poprawiono końcówki słów zgodnie z deklinacją oraz rodzajem gramatycznym (np. Kowalska i Nowak uznaje…, poprawnie: Kowalska i Nowak uznają…).
  • Skrócono przypisy zawierające kolejne powołania na cytowaną już wcześniej w pracy publikację.
  • Ujednolicono zapis wydawnictw (np. GWP, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne).
  • Dywizy w tekście głównym zamieniono na półpauzy (tam, gdzie było to niezbędne i wskazane).
  • Półpauzy w nazwiskach dwuczłonowych zamieniono na dywizy.
  • Wskazano fragmenty wymagające opisania przypisami (np. brak odnośników w postaci przypisów do cytowanych w pracy badań).
  • Poprawiono pisownię nazwisk badaczy cytowanych w pracy.
  • Wstawiono brakujące znaki interpunkcyjne, w tym poprawiono ich zapis (np. wielokropek to osobny znak interpunkcyjny, którego nie wstawia się poprzez 3-krotne naciśnięcie klawisza kropki).
  • Usunięto zbędne znaki interpunkcyjne.
  • Znaleziono błędy w zapisie terminów (np. hiperowrażliwość sensoryczna, poprawnie: hiperwrażliwość sensoryczna).
  • Wyeliminowano niezręczności językowe.
  • Usunięto tzw. literówki.
  • Skorygowano błędy w zapisie tytułów publikacji cytowanych w przypisach.
  • Wskazano zdania pozbawione sensu – do samodzielnego przeredagowania przez Autora.
  • Poprawiono terminologię stosowaną w pracy (np. nieprawidłowe położenie dziecka podczas porodu, poprawnie: nieprawidłowe ułożenie dziecka podczas porodu), w tym nacechowaną negatywnie, a nawet stygmatyzującą (np. w normalnym rozwoju dziecka, poprawnie: w typowym rozwoju dziecka).
  • Usunięto niepoprawny zapis przypisów dolnych w tekście w postaci nagromadzenia odsyłaczy w indeksie górnym w tekście głównym.
  • Usunięto przecinki po członach inicjalnych.
  • Zwrócono uwagę na nieprawidłową kategoryzację pojęć, która wynika z braku znajomości definicji poszczególnych terminów (jest to efekt pisania na wyczucie, bez zastanowienia i głębszej refleksji).
  • Oznaczono nieprawidłowe cytowanie (np. brak zgodności nazwiska cytowanego badacza w tekście głównym i w przypisie, zdublowane oznaczenie cytatu – kursywą i znacznikami cytatu).
  • Dodano brakujące spacje (np. przed i po znaku równości), usunięto wielokrotne spacje, które mają duży wpływ na układ tekstu w wierszu, a tym samym jego przejrzystość.
  • Zwrócono uwagę na brakujące elementy opisu bibliograficznego (np. rok wydania książki) czy zdublowane wydania w bibliografii.

Podsumowanie

Wyliczone wyżej zmiany odzwierciedlają jedynie wycinek zrealizowanej korekty tekstu. Jej zakres był o wiele szerszy. Żadna osoba ubiegająca się o stopień doktora nie powinna dopuścić, żeby jej pisemna praca naukowa zawierała błędy, a w szczególności fragmenty pozbawione sensu, stanowiące ciąg nielogicznie połączonych wyrazów. Recenzent czy czytelnicy oczekują od tego typu pracy naukowej zaawansowanego poziomu merytorycznego oraz językowego. Zastanawianie się nad logiką wypowiedzi w trakcie czytania jest niezwykle irytujące i może być przyczyną braku zainteresowania opracowaniem naukowym. Nawet jeżeli rozprawa prezentuje wysoki – wspomniany wyżej – poziom merytoryczny, ale jest niedopracowana w warstwie leksykalnej i gramatycznej, to obniża się jej wartość poznawcza. Na tym tle powstaje wiele innych problemów – przykładowo pojawia się pytanie, jak zacytować fragment rozprawy doktorskiej, który zawiera oczywiste błędy czy omyłki językowe.

Innymi częstymi błędami w rozprawach doktorskich, dostrzeganymi w trakcie korekty, są: obecność różnych stylów językowych (w tym obszarze zadaniem redaktora i korektora jest ujednolicenie wypowiedzi). W wymiarze praktycznym przejawia się to w tym, że np. poziom językowy wstępu znacznie odbiega od ujęcia językowego części teoretycznej (przygotowanej na podstawie kwerendy literatury), a rozdział metodologiczny (w części zawierającej opracowanie statystyczne wyników badań własnych) ewidentnie wskazuje na zredagowanie tych fragmentów pracy przez inną osobę – sugeruje to również nieporadna analiza parametrów statystycznych zestawionych w tabeli czy zaprezentowanych na wykresach. Co do zasady autor rozprawy doktorskiej powinien samodzielnie wykonać niezbędne obliczenia statystyczne, przygotować tabele i wykresy (posiłkując się odpowiednim programem), i dokonać analizy uzyskanych wyników. Jeżeli jednak Autor nie ma pojęcia na temat np. użytych do analizy zebranych wyników testów statystycznych, to nie wykona poprawnie analizy. Wiedza ta jest konieczna – nie tylko do napisania pracy doktorskiej, ale również w trakcie publicznej obrony doktoratu. Każda osoba aspirująca do stopnia naukowego doktora powinna pamiętać, że członkowie komisji doktorskiej i pozostali uczestnicy obrony mają prawo zadać jej pytania… również dotyczące wyżej wskazanych kwestii.

Osobny problem, który coraz częściej pojawia się w korygowanych rozprawach, stanowi użycie bota ChatGPT do wygenerowania dłuższych lub krótszych fragmentów tekstu. Zagadnienie to zostanie szerzej omówione w innym wpisie.

Korekta książki, artykułu naukowego, doktoratu

Korekta książki, artykułu naukowego, pracy doktorskiej i habilitacyjnej, autoreferatów

W Naszej ofercie znajdziecie Państwo usługę korekty i redakcji tekstu naukowego i nienaukowego. Usługa korekty znacznie wykracza poza zakres standardowo rozumianej korekty językowej, ponieważ towarzyszy jej również korekta merytoryczna i redakcja. Poniżej prezentujemy odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące realizowanych korekt.

Z kim współpracujemy?

Współpracujemy z osobami prywatnymi, jednostkami naukowymi, wydawnictwami i innymi podmiotami, które są zainteresowane usługą korekty tekstu naukowego i nienaukowego.

Co poprawiamy  w ramach  korekty książki, artykułu naukowego lub pracy promocyjnej (habilitacyjnej, doktorskiej, magisterskiej)?

Korekta uwzględnia:

  1. Sprawdzenie i poprawienie logicznej struktury utworu.
  2. Wskazanie błędów merytorycznych z uzasadnieniem (Autor wyszczególnione błędy poprawia samodzielnie).
  3. Poprawienie błędów ortograficznych, interpunkcyjnych, fleksyjnych, składniowych, leksykalnych i stylistycznych.
  4. Dostosowanie tekstu do konkretnego standardu edycyjnego (wytycznych edycyjnych), ujednolicenie tekstu głównego, przypisów, elementów graficznych.

Realizujemy zatem korektę językową i merytoryczną. Rezultatem korekty merytorycznej jest np. zmiana lokalizacji, usunięcie lub dodanie fragmentów tekstu, wskazanie usterek merytorycznych (tj. nieaktualne dane, błędne źródło cytowania, nadużycie prawa cytatu). W tym przypadku korekta merytoryczna ma postać wstępnej recenzji. Jeżeli do korekty przekazano tekst przed uzyskaniem właściwej recenzji (np. pracę doktorską), Autor dysertacji doktorskiej ma szansę na poprawę błędów merytorycznych, których z różnych względów nie uchwycił on sam lub promotor. Jeżeli przekazano nam do korekty materiał po recenzjach  (np. monografię naukową), korekta językowa (w naszym przypadku uzupełniona o korektę merytoryczną) pozwala na uchwycenie usterek merytorycznych, których nie wskazał recenzent.

Korekta dotyczy:

a) Tekstu głównego i tekstów pobocznych, w tym:

kompozycji edytorskiej tekstu głównego publikacji (m.in. dominanta kompozycyjna tekstu, struktura kompozycyjna tekstu, hierarchia partii tekstu, tytuły wewnętrzne, śródtytuły, wyliczenia wypunktowane, wtrącenia nawiasowe, przykłady, odsyłacze);

cytatów i parafraz (m.in. wyodrębnienie cudzysłowowe/typograficzne cytatu, integracja w tekst cytatu, źródło i podstawa cytatu, parafrazy, tytuły dokumentów przytaczanych w tekście);

materiałów uzupełniających tekst główny (m.in. tabele, w zakresie: główka, boczek, rubryki, krój pisma, linie, dzielenie, przypisy , źródło; wykresy; inne elementy graficzne, słownik terminologiczny, aneksy);

przypisów (m.in. w zakresie umiejscowienia i układu edytorskiego przypisów, poprawności przywołania);

bibliografii (m.in. konsekwencja w zapisie elementów opisu bibliograficznego);

materiałów wprowadzających tekst główny i jego części (m.in. dedykacja, motto, przedmowa, podziękowania, życiorys);

materiałów informacyjno-pomocniczych (m.in. spis treści, wykazy).

b) Pisma, znaków pisanych, w tym:

znaków wewnątrzwyrazowych (m.in. dywiz, pauza, półpauza, ukośnik, spacja, punktory, separator, znak akapitu, wykropkowanie);

ideogramów, piktogramów, skrótów i symboli graficznych (m.in. paragraf, procent, stopień, minuta, sekunda, obelisk, asterysk, symbole walut);

rodzajów pisma i wyróżnień stosowanych w tekście.

c) Słownych, cyfrowych, symbolicznych elementów tekstu, w tym:

nazwy własne i pospolite,

liczby i numery,

jednostki miar i wielkości mierzalne,

symbole, oznaczenia, wzory i równania w tekstach specjalistycznych.

Czy gwarantujemy poufność?

Rozumiemy i popieramy potrzebę ochrony własności intelektualnej. Z tego względu na życzenie Autora wystawiamy oświadczenie, w których zobowiązujemy się nie udostępniać przesłanego do korekty materiału osobom postronnym.

Czy usługa korekty wykonywana jest w ramach zawartej umowy na korektę tekstu?

Tak. Na życzenie Autora podpisujemy umowę na korektę tekstu. Doprecyzowujemy w niej takie kwestie, jak: przedmiot umowy – objętość i termin przekazania dzieła do korekty, aspekty techniczne korekty – sposób oznaczenia wprowadzanych zmian, liczbę czytań i korekt, termin realizacji, wysokość wynagrodzenia.

Co się dzieje z tekstem po oddaniu go do korekty? Jaka jest rola Autora tekstu w trakcie korekty?

Standardowo na oferowaną przez nas usługę składają się dwie korekty (dwa czytania).

Po przyjęciu tekstu do korekty ma miejsce pierwsze czytanie. Po pierwszym czytaniu przekazujemy Autorowi  tekst po korekcie (w większości przypadków z uwagami na marginesie w postaci komentarzy i w przypisach uwzględniające konieczne do wprowadzenia zmiany, np. uzupełnienie tekstu, ponowne przeanalizowanie zbioru danych w wyniku niezgodności wnioskowania z prezentowanymi danymi, zmiana lokalizacji tekstu, niedokończone zdania/urwane myśli itp.) oraz plik z podglądem wszystkich wprowadzonych zmian (w tzw. trybie śledzenia zmian). Po wprowadzeniu przez Autora stosownych zmian w tekście realizujemy drugą korektę, której przebieg jest zgodny z tym wskazanym  przy pierwszej korekcie. Jeżeli tekst tego wymaga, realizujemy trzecią i czwartą korektę. Kolejne (uzupełniające) korekty (i rewizje) mają miejsce głównie w odniesieniu do  publikacji współautorskich, w przypadku których zachodzi potrzeba ujednolicenia stylu całej publikacji. Najbardziej absorbująca i czasochłonna jest pierwsza korekta. Każda z nich wymaga ścisłej współpracy Autora i Korektora.

Ile czasu trwa korekta językowa?

Czas realizacji ustalany jest indywidualnie i zależy od objętości tekstu. W ciągu jednego dnia Korektor powinien przeczytać i poprawić ok. 3,5 ark. wyd. (ok. 80 stron znormalizowanego maszynopisu). Termin realizacji drugiej i kolejnej korekty uzależniony jest od tempa wprowadzania przez Autora zmian sugerowanych przez Korektora w pierwszej korekcie. Z reguły w umowie na korektę tekstu zaznaczamy, że termin realizacji drugiej korekty wynosi 14–21 dni od dnia udostępnienia przez Autora tekstu z naniesionymi uwagami z pierwszej korekty.

Czy korekta uwzględnia wykrycie plagiatu w tekście?

Na prośbę Autora dzieło możemy przeskanować w systemie antyplagiatowym i udostępnić raport z systemu. Raport taki wykonujemy obligatoryjnie wyłącznie w przypadku publikacji, które wydajemy pod naszym imprintem (marką wydawniczą). Jednocześnie wieloletnia praktyka pozwala nam na wykrycie pewnych nieścisłości lub nadużyć już na etapie czytania tekstu (bez konieczności skanowania go systemem antyplagiatowym). Fragmenty te są w tekście wyraźnie oznaczane. Sugerujemy ich bliższą analizę lub  wyraźnie wskazujemy te fragmenty tekstu, które są plagiatem.

Jaki jest koszt korekty książki, artykułu naukowego, pracy habilitacyjnej lub doktorskiej?

 Pojedynczą korektę wykonujemy już od 8 zł/strona. Szczegółowy cennik udostępniono na stronie: https://exante.com.pl/korekta-redakcja-tekstow/

Zarezerwuj termin już dziś i skorzystaj z 20-procentowego rabatu.

error: Treść jest chroniona.