Ogólnie o usłudze

Wydawnictwo świadczy usługę profesjonalnej redakcji oraz korekty dysertacji doktorskich z różnych dziedzin nauki i dyscyplin naukowych oraz artystycznych. Nie oddzielamy redakcji od korekty, wychodząc z założenia, że granica między tymi dwoma czynnościami jest płynna. Korektor pracuje na materiale dostarczonym przez Autora i nie dopisuje tekstu, z wyjątkiem uzupełnienia go o elementy stanowiące przedmiot zlecenia, ale możliwe do zredagowania na podstawie udostępnionej treści, takie jak: wykaz skrótów, indeksy, zestawienie bibliograficzne na podstawie istniejących przypisów, zmiana stylu przypisów (np. z formatu przypisów dolnych na styl Chicago), poprawa szyku wyrazów (ich układu w zdaniu).

Zakres materiału przekazywanego do redakcji i korekty

Preferujemy udostępnienie do redakcji i korekty całej rozprawy doktorskiej (w jednym pliku – dokumencie Word) po ukończeniu prac redakcyjnych przez Autora. Wynika to np. z faktu, że przypisy dolne (jeżeli takie zastosowano) zostaną prawidłowo sprawdzone (i skrócone), a powtórzenia skutecznie wyeliminowane, jedynie w sytuacji dostępu do tekstu całej rozprawy doktorskiej. Jeżeli w ramach jednego zlecenia zostanie udostępniony jeden rozdział, w razie zlecenia redakcji i korekty kolejnego rozdziału po upływie jakiegoś czasu (np. miesiąca), drugie zlecenie będzie traktowane jako kolejne, a korektor nie ma obowiązku pracy na dwóch plikach (rozdziale pierwszym – skorygowanym uprzednio i rozdziale drugim – korygowanym aktualnie). W tej sytuacji każde zlecenie jest traktowane jako odrębne.

Nie zawsze jednak przekazanie w tym samym czasie całej rozprawy doktorskiej do weryfikacji jest możliwe. W związku z tym do redakcji i korekty należy przesłać co najmniej ukończony rozdział, rozpoczynając – najlepiej – od rozdziału pierwszego.

Zakres redakcji i korekty

W ramach usługi redakcji i korekty sprawdzeniu podlega cały tekst rozprawy (o ile na taki wariant korekty się zdecydowano), począwszy od strony tytułowej, poprzez korpus rozprawy (treść zasadniczą), aż po ewentualne załączniki. Skorygowane zostaną:

• Strona tytułowa (błędy w tym zakresie pojawiają się w głównej mierze w zapisie stopni i tytułów naukowych promotora głównego i promotora pomocniczego).
• Spis treści (wstawienie / korekta istniejącego spisu treści / uaktualnienie).
• Dedykacja i podziękowania – nie są to elementy obligatoryjne, ale bardzo często w rozprawach doktorskich obecne. Zwykle są zredagowane w sposób zbyt swobodny, bez związku z pracą naukową, i wymagają zmian.
• Wykaz skrótów (wstawienie / korekta istniejącego wykazu / uaktualnienie).
• Wstęp / Wprowadzenie – korekta językowa i merytoryczna, w tym sprawdzenie, czy wstęp zawiera wszystkie wymagane elementy, których brak może przyczynić się do uwag krytycznych w recenzji naukowej, i czy koresponduje on z zakończeniem. Kwestie budzące wątpliwości oznaczane są w komentarzach na marginesie, a Autor rozprawy sam podejmuje decyzję, czy sugerowana zmiana ma uzasadnienie.
• Rozdziały – korekta językowa i merytoryczna. Kwestie niejasne oznaczane są natomiast w komentarzach na marginesie (np. myśli niedokończone, nielogiczne zdania, brak odnośników bibliograficznych tam, gdzie jest to wskazane i oczekiwane).
• Przypisy – korekta językowa, wprowadzenie odpowiednich skrótów do opisów publikacji cytowanych kolejny raz, ujednolicenie zapisu; w modelu z tzw. opcją sprawdzenia szczegółowego również weryfikacja poprawności zapisu, polegająca na ocenie, czy opis bibliograficzny danej pozycji jest poprawny (typowe błędy to np. nieprawidłowe nazwisko, brak części tytułu lub tytuł przeinaczony, brak zastosowania wielkiej litery tam, gdzie jest to wskazane i in.). Istnieje możliwość zmiany sposobu zapisu przypisów np. z tzw. dolnych na styl Chicago bądź inny.
• Elementy graficzne – zawierające tekst, w tym ich tytuły i źródła. Sprawdzeniu podlegają elementy graficzne (np. rysunki, schematy, ryciny) edytowalne i nieedytowalne. Jeżeli element jest nieedytowalny, a na rysunku ujawniono błędy, informacja na ten temat zostaje zawarta w komentarzu na marginesie. Korektor weryfikuje również, czy w tekście głównym Autor poprawnie odwołał się do wszystkich elementów graficznych.
• Zakończenie / Podsumowanie – korekta językowa i merytoryczna, w tym sprawdzenie, czy zakończenie zawiera wszystkie wymagane elementy, których brak może przyczynić się do uwag krytycznych w recenzji naukowej, i czy koresponduje ono ze wstępem. Kwestie budzące wątpliwości oznaczane są ponadto w komentarzach na marginesie, a Autor rozprawy sam podejmuje decyzję, czy sugerowana zmiana ma uzasadnienie.
• Bibliografia (wstawienie / korekta istniejącego zestawienia bibliograficznego na podstawie skorygowanych przypisów / uaktualnienie). Bibliografię najlepiej wykonać po korekcie całej pracy (przede wszystkim przypisów – w głównej mierze dolnych, na podstawie których tworzy się zestawienie bibliograficzne). Jeżeli skala poprawek wprowadzonych w przypisach będzie znaczna, to korektor – mimo istniejącej już w pracy bibliografii – wstawi ją na nowo, na podstawie poprawionych przypisów.
• Załączniki (np. kwestionariusz ankiety czy wywiadu) – niewiele osób przed przeprowadzeniem badań pilotażowych czy właściwych decyduje się na przekazanie do korekty narzędzia badawczego (np. w postaci kwestionariusza wywiadu czy ankiety). Zawiera ono nierzadko błędy, które wymagają korekty. Wiąże się to z koniecznością wprowadzenia zmian również w tekście głównym (np. w tabelach prezentujących odpowiedzi na dane pytanie). Co do zasady treść narzędzia badawczego po przeprowadzeniu badania nie powinna być zmieniana, stąd warto zadbać o to, aby było ono poprawne językowo przed przeprowadzeniem badania.
• Spisy elementów graficznych, takich jak: rysunki, schematy, ryciny, mapy i in. (wstawienie / korekta istniejącego zestawienia elementów graficznych na podstawie ich skorygowanych tytułów / uaktualnienie).
• Streszczenie – korekta językowa i merytoryczna. Kwestie niejasne oznaczane są w komentarzach na marginesie (np. myśli niedokończone, nielogiczne zdania, brak odnośników bibliograficznych tam, gdzie jest to wskazane i oczekiwane). Korekta uwzględnia również sprawdzenie, czy w streszczeniu zawarto wszystkie wymagane – z punktu widzenia kryteriów tekstu naukowego – elementy. Korektor nie sprawdza tekstu streszczenia złożonego w języku innym niż polski (jest to zadanie dla tłumacza). Streszczenie powinno zostać przetłumaczone po korekcie.

Typy korygowanych błędów

W ramach usługi poprawione zostaną błędy:

• Ortograficzne, interpunkcyjne, fleksyjne, składniowe.
• Merytoryczne – w granicach kompetencji korektora wskazane zostaną błędy merytoryczne (z uzasadnieniem). Poprawa błędów tego typu leży po stronie Autora rozprawy. Przykładowe błędy merytoryczne to: wnioskowanie na podstawie nieaktualnego stanu prawnego (co z reguły wynika z bezrefleksyjnego korzystania ze źródeł literaturowych, bez weryfikacji ewentualnych nowelizacji) czy stanu badań – odwoływanie się do nieaktualnych raportów, gdy istnieje nowsza wersja; nieprawidłowe stosowanie nomenklatury czy błędne rozumienie pojęć (np. operowanie terminami, których definicja w wydawnictwach poprawnościowych nie odpowiada kontekstowi prowadzonych w rozprawie rozważań; błędne osadzenie wydarzeń w czasie (pisanie w czasie teraźniejszym o wydarzeniach sprzed dekady, np. przyjęcie, że wyprowadzony wniosek dotyczy drugiej dekady XXI wieku, podczas gdy odnosi się on już do trzeciej dekady XXI wieku, na co wskazuje data wydania źródła cytowanego w przypisie) i wiele innych.
• Składu (wykonanego w dokumencie Word) – zwykle rozprawy doktorskie redaguje, koryguje i składa się w popularnym programie Microsoft Word. Po redakcji i korekcie tekst należy odpowiednio sformatować, usuwając również błędy, których pozornie nie widać, ale które wpływają na układ tekstu w wierszach czy tabelach. Przykładowe błędy konieczne do wyeliminowania, które – co bardzo istotne – mogą prowadzić również do zawieszania się wielostronicowego dokumentu, to: wielokrotne spacje, nieprawidłowe wyróżnienie tekstu np. poprzez spacjowanie zamiast rozstrzelenie (zastosowane przy wykorzystaniu przeznaczonej do tego funkcji w dokumencie Word).

Sposób korygowania błędów – tryb śledzenia zmian

Wszystkie poprawki w tekście są wprowadzane w trybie recenzyjnym – śledzenia zmian. Oznacza to, że Autor ma wgląd w zmodyfikowaną treść oraz możliwość porównania wersji tekstu oryginalnego z wersją pracy po redakcji i korekcie. Autorowi – w wiadomości zawierającej plik po korekcie – zostają również przekazane krótkie instrukcje na temat obsługi trybu śledzenia zmian.

Rozprawy złożone przez obcokrajowców

Przed zleceniem usługi redakcji i korekty rozprawy doktorskiej przygotowanej przez obcokrajowca tekst musi zostać przetłumaczony. Nie korygujemy prac złożonych łamaną polszczyzną, wymagających analizowania każdego zdania pod kątem kontekstu i tego, co autor miał na myśli.

Warianty korekty

Usługa redakcji i korekty może dotyczyć:

• całej rozprawy,
• jedynie wybranych rozdziałów,
• tylko przypisów,
• wyłącznie bibliografii,
• innego wyodrębnionego z całości (i ukończonego) elementu pracy doktorskiej.

Każda rozprawa doktorska powinna zostać skorygowana co najmniej dwukrotnie. Po pierwszym czytaniu Autor wprowadza / akceptuje w tekście zmiany wynikające z pierwszej korekty, nierzadko na tym etapie dokonuje też innych modyfikacji, np. dodaje bądź usuwa tekst czy zmienia jego lokalizację. Zwykle dopiero po pierwszej korekcie obie strony (korektor i Autor) są w stanie ocenić, czy drugie czytanie jest konieczne.

Cennik usług

Informacja na temat kosztu wykonania redakcji i korekty rozprawy doktorskiej jest dostępna pod adresem: cennik redakcji i korekty. W tabeli na wskazanej stronie internetowej uwzględniono różne warianty redakcji i korekty rozprawy doktorskiej – z podziałem na jej zakres.

Czy warto zlecić redakcję i korektę rozprawy doktorskiej?

Tak! Można wymienić chociażby następujące argumenty przemawiające za podjęciem takiej decyzji:

• Promotor główny i pomocniczy będą zadowoleni z warstwy językowej wywodu oraz struktury całej pracy.
• Recenzent otrzyma do przeczytania dzieło dojrzałe naukowo i dopracowane językowo, co eliminuje ryzyko uwag krytycznych na ten temat w recenzji naukowej rozprawy doktorskiej.
• Autor będzie dysponował tekstem po profesjonalnej korekcie językowej, co może zwiększyć szanse na jego szybszą ocenę i rozpatrzenie, jeżeli rozprawa stanie się docelowo propozycją wydawniczą. Innymi słowy: wydawnictwa zwykle oczekują, żeby książka złożona do przeglądu była wolna m.in. od błędów językowych.
• W sytuacji udostępnienia doktoratu jako zasobu otwartego (np. w repozytorium) nie pojawią się u Autora obawy dotyczące warstwy językowej złożonego przez niego tekstu.